Thangka, wat in het Tibetaans ruwweg "opgenomen boodschap" betekent, is een oude vorm van boeddhistische kunst die rond de 11e eeuw in Tibet is ontstaan. Thangka's, die beschouwd werden als een didactisch en meditatief hulpmiddel voor religieuze geleerden, zijn meestal verticaal georiënteerde rollen op zijde of katoenweefsel. Deze werken stellen vaak grote boeddhistische leraren en godheden voor, omringd door andere belangrijke religieuze iconen.
Dat is vaak ook te vinden in de bijzondere originele Mantra Mandala schilderingen. Hoe beter de kunstenaar is in het hanteren van penseel en verf, des te hoger is de kwaliteit van de mandala. Dit is duidelijk te herkennen aan de verfijning van de techniek, de kleurovergangen en het diepte effect. De duurste mandala's zijn niet door studenten van thangka scholen maar door monniken gemaakt die door hun toewijding aan het boeddhisme en hun jarenlange ervaring in het schilderen van mandala's er ware spirituele kunstwerken van maken. De duurdere mandala's die je kunt vinden zijn hiervan sprekende voorbeelden. De precisie, de symmetrie en het diepte effect zijn van een dusdanige kwaliteit dat er van meesterwerken kan worden gesproken.
Onze handgeschilderde grote mandala’s zijn werkelijk prachtig en van een hoge kwaliteit voor een zeer gunstige prijs. Een echte blikvanger in je interieur.
De gerolde thangka's zijn vaak helder gekleurd met minerale en organische pigmenten vermengd met dierlijke lijm, dicht geïllustreerd, en nauwgezet gedetailleerd, dient de thangka als een opvallend middelpunt dat kan worden gewaardeerd door alle bewonderaars van Aziatische kunst.
Een thangkaschilderij was van oudsher een draagbare stoffen rol, zonder lijst, en bedoeld om te worden gebruikt voor persoonlijke meditatie of om andere mensen te onderrichten in de boeddhistische leer. Thangka's gebruiken een combinatie van afbeeldingen van godheden of invloedrijke leiders, naast symbolen en zeer precieze geometrie om de toeschouwer te helpen op zijn of haar pad naar verlichting.
Thangka's kunnen ook dienen om een historische gebeurtenis te vertellen waarbij een bekende lama betrokken is, of om een mythe uit te beelden over een godheid zoals een Boeddha of een bodhisattva. Men gelooft dat deze werken, als ze correct en mooi zijn geschilderd, de geesten van hun godheden kunnen huisvesten, en daarom wordt er een zeer strikte reeks regels en patronen onderwezen en gehandhaafd. De godheden moeten altijd met exact dezelfde verhoudingen worden afgebeeld, het kleurenpalet is beperkt, en de houdingen van de figuren zijn sterk gereglementeerd. De monniken die deze werken maken moeten minstens zes jaar besteden aan het bestuderen van de kunstvorm voordat het schilderij aanvaardbaar kan worden geacht volgens de boeddhistische normen.
Enkele van de belangrijkste religieuze symbolen die op thangka-schilderijen te zien zijn, zijn lotusbloemen, banieren, knopen, vissen, paraplu's, vazen, schelpen, en het dharmawiel. Deze motieven worden in het Tibetaans boeddhisme de 8 gelukbrengende symbolen genoemd:
- De lotusbloem, die meestal roze of lichtrood is, symboliseert verlichting en spirituele zuiverheid als de bloem uit de modder tevoorschijn komt. De lotusbloem heeft meestal 8 of 16 bloemblaadjes, en kan verschillende kleuren hebben om verschillende motieven weer te geven. Zo is de witte lotus specifiek voor Boeddha Sikhin, maar lotussen kunnen ook in geel of goud voorkomen.
- De overwinningsbanier, die gewoonlijk verschijnt als een vierkleurig cilindrisch ontwerp met een centrale stok, vertegenwoordigt de triomf van Boeddha over onwetendheid.
- Evenzo vertegenwoordigt een witte parasol of paraplu het vermogen van Boeddha om over alles te zegevieren, en een schelp staat ook voor de overwinning over vijanden.
- De knoop, ook bekend als de "eindeloze knoop" of "glorieuze knoop", vertegenwoordigt een lang leven en harmonie.
- Wanneer vissen voorkomen in thangka-schilderijen, worden zij gewoonlijk paarsgewijs afgebeeld, als symbool voor de harmonie en vrede die ontstaat wanneer een persoon de verlichting nadert.
- De schatvaas, die gewoonlijk van goud is en nooit droogloopt, vertegenwoordigt overvloed.
- Het laatste symbool van de thangka is het dharmawiel. Het dharmawiel heeft altijd drie onderdelen: rand, naaf, en spaken. Deze drie onderdelen vertegenwoordigen integriteit, wijsheid en oplettendheid. Het dharmawiel heeft ook altijd acht spaken die het achtvoudige Edele Pad naar verlichting voorstellen. Het wiel kan ook vaak versierd zijn met juwelen, linten, en soms een lotusbasis.
Een factor waarmee rekening moet worden gehouden bij het verzamelen van thangka's is de montage van het textiel. Hoewel de originele textiele montage van een thangka vaak intact is, is hermontage vaak noodzakelijk als gevolg van schade die het stuk heeft opgelopen als het een ouder exemplaar betreft. Soms bedekt de montage een groot deel van het kunstwerk, waardoor belangrijke details verloren kunnen gaan.
Gewoonlijk worden thangka-schilderijen niet ingelijst wanneer zij worden tentoongesteld. In plaats daarvan worden grotere thangka's als hangende scrolls tentoongesteld. Vanwege de materialen moet de thangka op een koele, droge plaats worden bewaard om beschadiging van de zijde te voorkomen. De kleuren van de thangka zijn ook onderhevig aan verkleuring na verloop van tijd als ze worden blootgesteld aan direct zonlicht. De beste manier om voor uw thangka te zorgen is ervoor te zorgen dat het schilderij niet wordt blootgesteld aan te veel licht of vocht.
Thangka's zijn niet alleen belangrijk voor het begrijpen van het Tibetaans boeddhisme en voor het boeddhistisch onderricht, maar het zijn ook prachtig ingewikkelde kunstwerken die iedereen kan waarderen. Met al het detail, de symboliek en de precisie waarmee deze schilderijen worden gemaakt, is er altijd wel iets nieuws te leren van het kijken naar een thangka-schilderij. Maar hoe mooi ze ook zijn om naar te kijken, ze zijn ook zeer kwetsbaar en gevoelig voor beschadiging en verbleking. Dit gezegd zijnde, zijn thangka's adembenemende kunstwerken om te bezitten en het kan zeker de moeite waard zijn om ze te verzamelen.
Hoe je een Thangka ophangt zie je in de volgende video:
De schilderijen zijn gemaakt op een katoenen of zijden doek dat zeer delicaat van aard is. De schilderijen worden in een droge omgeving geplaatst, waardoor de kwaliteit van de zijde niet wordt aangetast. Thangka is ook bekend als rolschilderen.
Aanvankelijk worden de ontwerpen met pen op een gelatinepapier getekend. Het doek wordt met katoenen draden op een ijzeren of houten frame gebonden. Om poriën op het doek te voorkomen, wordt een mengsel van distemper en met water gekookte gom op het doek aangebracht voordat het wordt beschilderd en gedroogd. Na het drogen wordt het doek geschuurd met steen of schuurpapier om het oppervlak glad en egaal te maken voor het schilderen. Verschillende delen van de ontwerpen worden op papier van A/3-formaat getekend en samengevoegd tot een enkele afbeelding. De tekeningen worden direct op het doek getekend met alle maten of overgetrokken. Het eerste deel van het schilderij wordt altijd begonnen met het schilderen van de lucht als achtergrond. Commerciële verven worden gemengd met textielverf oplossing (textielkleuren) om de glans van de kleur te verminderen. Levendige kleuren zoals rood, blauw, groen, geel, en wit worden hoofdzakelijk gebruikt.
Het vereist perfecte vaardigheden in het tekenen, perfecte figuren en een groot begrip van de econometrische principes om deze schilderijen te maken. Evenwichtige rasters van hoeken en kruisende lijnen worden gebruikt om armen, benen, ogen, neusgaten, oren, en verschillende rituele werktuigen af te beelden en samen te voegen met het vlekkeloze ontwerp hemel landschap met behulp van kleurverzadiging en arcering die meer verfraaide look en stijl geeft aan het schilderij, volgens het thema. Nadat het kleurrijke ontwerp op het doek is aangebracht, geeft de ambachtsman het schilderij een laatste gouden toets. Kleine koudgouden munten en ledergom vermengd met water (geweekt tot een pasta) worden als laatste afwerking aangebracht, wat een glinsterende look geeft. De goud afwerking wordt gedaan met een borstel genaamd chew (lokale naam), die een glasvezel heeft in plaats van haar. Koud goud wordt ook wel "Ser" genoemd en komt uit China. Na het afwerken van de schildering bedekken ze het met rode en gele satijnen doeken, aangezien de kleur wordt gesymboliseerd als GOD dragen. De traditionele kunstvorm is in principe religieus en wordt uitgevoerd in harmonie met de richtlijnen die in de boeddhistische geschriften zijn vastgelegd.
Er zijn zes thema's in Thangka schilderijen en elk thema heeft zijn eigen betekenis:
- Minti Thema:
Er wordt meer belang gehecht aan het gebruik van blauwe en groene kleuren. - Chanti Thema:
Lichte kleuren worden meer gebruikt. - Kamgatti Thema:
Op schetsen gebaseerd schilderen. - China getti Thema:
Schilderen door middel van komische ontwerpen. - Gotti Thema:
Bloemmotieven worden gemaakt zonder de omtrek bloemig te maken. - Khamtti Thema:
Schilderijen worden gemaakt met de plaatsnaam als basis.